-
1 immanis
immānis ( inm-), e, adj. [i. e. in- and old Lat. mānus=bonus; kindr. with Sanscr. ma=metior, to measure; Lat. mānes, good spirits], monstrous in size, enormous, immense, huge, vast (class.).I.Lit. (usually of inanim. and abstr. things):II.corporum magnitudo,
Caes. B. G. 4, 1, 9; cf.:simulacra immani magnitudine,
id. ib. 6, 16, 4:immani corpore serpens,
Lucr. 5, 33; 3, 987:ingens immanisque praeda,
Cic. Verr. 2, 3, 46, § 110:pecunia,
id. Rosc. Com. 8, 23:pocula,
id. Phil. 2, 25, 63:immania ponti Aequora,
Lucr. 4, 410:templa caeli,
id. 5, 521:antrum,
Verg. A. 6, 11; cf.:spelunca vasto hiatu,
id. ib. 6, 237:barathrum,
id. ib. 8, 245:tegumen leonis,
id. ib. 7, 666:telum,
id. ib. 11, 552 al.:magna atque immanis,
Lucr. 4, 1163:cete,
Verg. A. 5, 822:numerus annorum,
Varr. R. R. 3, 1, 3; cf.:exercitus,
Vell. 2, 51, 1:frequentia amicorum,
id. 2, 59 fin.:geminos immani pondere caestus,
Verg. A. 5, 401:vox,
Quint. 11, 3, 32:ambitus redit immanis: numquam fuit par,
Cic. Q. Fr. 2, 15, b, 4:dissensio civitatis,
Vell. 2, 2, 1:studium loquendi,
Ov. M. 5, 678:avaritia,
Sall. J. 31, 12:vitium,
Hor. S. 2, 4, 76:soloecismus,
Gell. 15, 9, 3:impulsae praeceps inmane ruinae,
the vast crash, Juv. 10, 107.— Neutr. absol.: Immane quantum animi exarsere, Sall. H. Fragm. ap. Non. 127, 27 (2, 79 Dietsch); so,vino et lucernis Medus acinaces Immane quantum discrepat,
how exceedingly, wonderfully, Hor. C. 1, 27, 6:civilis lapsu equi prostratus immane quantum suis pavoris et hostibus alacritatis indidit,
Tac. H. 4, 34: quod matrimonium Aemiliano huic immane quanto fuit, App. Mag.;and in full: immane dictu est, quanti et quam multi ad Pompeium discesserint,
Sall. Orat. ad Caes. 1.—Trop., monstrous in character, frightful, inhuman, fierce, savage, wild (class.; syn.: ferus, immitis, barbarus, durus, saevus;1. 2. (α).opp. mansuetus, mitis): hostis in ceteris rebus nimis ferus et immanis,
Cic. Verr. 2, 2, 21, § 51; cf.:nulla gens tam fera, nemo omnium tam immanis, cujus, etc.,
id. Tusc. 1, 13, 30:ex feris et immanibus mites reddidit et mansuetos,
id. Inv. 1, 2, 2:ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi jam immanes ac feros,
id. Rep. 2, 14:belua (with fera),
id. Ac. 2, 34, 108; id. N. D. 2, 64, 161;(with taetra),
id. Tusc. 4, 20, 45; cf.:immanis et vasta belua,
id. Rep. 2, 40:nihil ista immanius belua est,
id. ib. 3, 33:janitor aulae, Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:ex hoc populo indomito, vel potius immani, etc.,
Cic. Rep. 1, 44:istius immanis atque importuna natura,
id. Verr. 2, 1, 3, § 8:immanis, intolerandus, vesanus,
Plaut. Trin. 4, 1, 7:immanis ac barbara consuetudo hominum immolandorum,
Cic. Font. 10, 21:tantum facinus, tam immane (patris occidendi),
id. Rosc. Am. 24, 68:coeptis effera Dido,
Verg. A. 4, 642:orae,
id. ib. 1, 616:Raeti,
Hor. C. 4, 14, 15:Agathyrsi,
Juv. 15, 125:Pyrrhus,
id. 14, 162.— Subst.: immānĭa, ium, n., frightful deeds or sayings:quamvis fabulosa et immania credebantur,
stories however fabulous and frightful, Tac. A. 4, 11:dira atque inmania pati,
Juv. 15, 104.— Comp.:scelere ante alios immanior omnes,
Verg. A. 1, 347.— Sup.:voluptatem immanissimus quisque acerrime sequitur,
Cic. Part. Or. 25, 90.—Hence, adv. in two forms, im-māne and immānĭter (not ante-Aug.).Form immane:(β).leo hians immane,
Verg. A. 10, 726:sonat fluctus per saxa,
id. G. 3, 239; cf.:fremant torrentes,
Claud. Cons. Mall. Theod. 237:spirans rapta securi,
Verg. A. 7, 510.—Form immaniter: leones per ea loca saevientes immaniter, Amm. 18, 7:b.perdite et immaniter vivere,
Aug. Conf. 10, 37.—Comp.:immanius efferascunt,
Amm. 18, 7. -
2 janitor
jānitor, ōris m. [ janua ]привратник, сторож (j. carcens C) -
3 aula
I ae f. (греч. ; лат. chors или cohors)1) двор H; скотный двор или стойло ( in aulam reducere oves Prp)2) крытый передний зал (= atrium)lectus geniālis in aulā est H — брачное ложе в зале, т. е. он женатimmanis janĭtor aulae H — страшный привратник преисподней, т. е. Кербер5) улей (как дворец царицы пчёл) V; pl. ячейки (сотов) V6) клетка (sc. tigrĭdis Pt)7) свита, двор, придворные H etc.; придворная жизнь VM, QCII aula, ae f.astituere aulas Pl — ставить горшки (на огонь). — см. тж. ollaIII aula, ae f. (греч.) Q = tibia -
4 immania
immānis ( inm-), e, adj. [i. e. in- and old Lat. mānus=bonus; kindr. with Sanscr. ma=metior, to measure; Lat. mānes, good spirits], monstrous in size, enormous, immense, huge, vast (class.).I.Lit. (usually of inanim. and abstr. things):II.corporum magnitudo,
Caes. B. G. 4, 1, 9; cf.:simulacra immani magnitudine,
id. ib. 6, 16, 4:immani corpore serpens,
Lucr. 5, 33; 3, 987:ingens immanisque praeda,
Cic. Verr. 2, 3, 46, § 110:pecunia,
id. Rosc. Com. 8, 23:pocula,
id. Phil. 2, 25, 63:immania ponti Aequora,
Lucr. 4, 410:templa caeli,
id. 5, 521:antrum,
Verg. A. 6, 11; cf.:spelunca vasto hiatu,
id. ib. 6, 237:barathrum,
id. ib. 8, 245:tegumen leonis,
id. ib. 7, 666:telum,
id. ib. 11, 552 al.:magna atque immanis,
Lucr. 4, 1163:cete,
Verg. A. 5, 822:numerus annorum,
Varr. R. R. 3, 1, 3; cf.:exercitus,
Vell. 2, 51, 1:frequentia amicorum,
id. 2, 59 fin.:geminos immani pondere caestus,
Verg. A. 5, 401:vox,
Quint. 11, 3, 32:ambitus redit immanis: numquam fuit par,
Cic. Q. Fr. 2, 15, b, 4:dissensio civitatis,
Vell. 2, 2, 1:studium loquendi,
Ov. M. 5, 678:avaritia,
Sall. J. 31, 12:vitium,
Hor. S. 2, 4, 76:soloecismus,
Gell. 15, 9, 3:impulsae praeceps inmane ruinae,
the vast crash, Juv. 10, 107.— Neutr. absol.: Immane quantum animi exarsere, Sall. H. Fragm. ap. Non. 127, 27 (2, 79 Dietsch); so,vino et lucernis Medus acinaces Immane quantum discrepat,
how exceedingly, wonderfully, Hor. C. 1, 27, 6:civilis lapsu equi prostratus immane quantum suis pavoris et hostibus alacritatis indidit,
Tac. H. 4, 34: quod matrimonium Aemiliano huic immane quanto fuit, App. Mag.;and in full: immane dictu est, quanti et quam multi ad Pompeium discesserint,
Sall. Orat. ad Caes. 1.—Trop., monstrous in character, frightful, inhuman, fierce, savage, wild (class.; syn.: ferus, immitis, barbarus, durus, saevus;1. 2. (α).opp. mansuetus, mitis): hostis in ceteris rebus nimis ferus et immanis,
Cic. Verr. 2, 2, 21, § 51; cf.:nulla gens tam fera, nemo omnium tam immanis, cujus, etc.,
id. Tusc. 1, 13, 30:ex feris et immanibus mites reddidit et mansuetos,
id. Inv. 1, 2, 2:ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi jam immanes ac feros,
id. Rep. 2, 14:belua (with fera),
id. Ac. 2, 34, 108; id. N. D. 2, 64, 161;(with taetra),
id. Tusc. 4, 20, 45; cf.:immanis et vasta belua,
id. Rep. 2, 40:nihil ista immanius belua est,
id. ib. 3, 33:janitor aulae, Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:ex hoc populo indomito, vel potius immani, etc.,
Cic. Rep. 1, 44:istius immanis atque importuna natura,
id. Verr. 2, 1, 3, § 8:immanis, intolerandus, vesanus,
Plaut. Trin. 4, 1, 7:immanis ac barbara consuetudo hominum immolandorum,
Cic. Font. 10, 21:tantum facinus, tam immane (patris occidendi),
id. Rosc. Am. 24, 68:coeptis effera Dido,
Verg. A. 4, 642:orae,
id. ib. 1, 616:Raeti,
Hor. C. 4, 14, 15:Agathyrsi,
Juv. 15, 125:Pyrrhus,
id. 14, 162.— Subst.: immānĭa, ium, n., frightful deeds or sayings:quamvis fabulosa et immania credebantur,
stories however fabulous and frightful, Tac. A. 4, 11:dira atque inmania pati,
Juv. 15, 104.— Comp.:scelere ante alios immanior omnes,
Verg. A. 1, 347.— Sup.:voluptatem immanissimus quisque acerrime sequitur,
Cic. Part. Or. 25, 90.—Hence, adv. in two forms, im-māne and immānĭter (not ante-Aug.).Form immane:(β).leo hians immane,
Verg. A. 10, 726:sonat fluctus per saxa,
id. G. 3, 239; cf.:fremant torrentes,
Claud. Cons. Mall. Theod. 237:spirans rapta securi,
Verg. A. 7, 510.—Form immaniter: leones per ea loca saevientes immaniter, Amm. 18, 7:b.perdite et immaniter vivere,
Aug. Conf. 10, 37.—Comp.:immanius efferascunt,
Amm. 18, 7. -
5 inmanis
immānis ( inm-), e, adj. [i. e. in- and old Lat. mānus=bonus; kindr. with Sanscr. ma=metior, to measure; Lat. mānes, good spirits], monstrous in size, enormous, immense, huge, vast (class.).I.Lit. (usually of inanim. and abstr. things):II.corporum magnitudo,
Caes. B. G. 4, 1, 9; cf.:simulacra immani magnitudine,
id. ib. 6, 16, 4:immani corpore serpens,
Lucr. 5, 33; 3, 987:ingens immanisque praeda,
Cic. Verr. 2, 3, 46, § 110:pecunia,
id. Rosc. Com. 8, 23:pocula,
id. Phil. 2, 25, 63:immania ponti Aequora,
Lucr. 4, 410:templa caeli,
id. 5, 521:antrum,
Verg. A. 6, 11; cf.:spelunca vasto hiatu,
id. ib. 6, 237:barathrum,
id. ib. 8, 245:tegumen leonis,
id. ib. 7, 666:telum,
id. ib. 11, 552 al.:magna atque immanis,
Lucr. 4, 1163:cete,
Verg. A. 5, 822:numerus annorum,
Varr. R. R. 3, 1, 3; cf.:exercitus,
Vell. 2, 51, 1:frequentia amicorum,
id. 2, 59 fin.:geminos immani pondere caestus,
Verg. A. 5, 401:vox,
Quint. 11, 3, 32:ambitus redit immanis: numquam fuit par,
Cic. Q. Fr. 2, 15, b, 4:dissensio civitatis,
Vell. 2, 2, 1:studium loquendi,
Ov. M. 5, 678:avaritia,
Sall. J. 31, 12:vitium,
Hor. S. 2, 4, 76:soloecismus,
Gell. 15, 9, 3:impulsae praeceps inmane ruinae,
the vast crash, Juv. 10, 107.— Neutr. absol.: Immane quantum animi exarsere, Sall. H. Fragm. ap. Non. 127, 27 (2, 79 Dietsch); so,vino et lucernis Medus acinaces Immane quantum discrepat,
how exceedingly, wonderfully, Hor. C. 1, 27, 6:civilis lapsu equi prostratus immane quantum suis pavoris et hostibus alacritatis indidit,
Tac. H. 4, 34: quod matrimonium Aemiliano huic immane quanto fuit, App. Mag.;and in full: immane dictu est, quanti et quam multi ad Pompeium discesserint,
Sall. Orat. ad Caes. 1.—Trop., monstrous in character, frightful, inhuman, fierce, savage, wild (class.; syn.: ferus, immitis, barbarus, durus, saevus;1. 2. (α).opp. mansuetus, mitis): hostis in ceteris rebus nimis ferus et immanis,
Cic. Verr. 2, 2, 21, § 51; cf.:nulla gens tam fera, nemo omnium tam immanis, cujus, etc.,
id. Tusc. 1, 13, 30:ex feris et immanibus mites reddidit et mansuetos,
id. Inv. 1, 2, 2:ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi jam immanes ac feros,
id. Rep. 2, 14:belua (with fera),
id. Ac. 2, 34, 108; id. N. D. 2, 64, 161;(with taetra),
id. Tusc. 4, 20, 45; cf.:immanis et vasta belua,
id. Rep. 2, 40:nihil ista immanius belua est,
id. ib. 3, 33:janitor aulae, Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:ex hoc populo indomito, vel potius immani, etc.,
Cic. Rep. 1, 44:istius immanis atque importuna natura,
id. Verr. 2, 1, 3, § 8:immanis, intolerandus, vesanus,
Plaut. Trin. 4, 1, 7:immanis ac barbara consuetudo hominum immolandorum,
Cic. Font. 10, 21:tantum facinus, tam immane (patris occidendi),
id. Rosc. Am. 24, 68:coeptis effera Dido,
Verg. A. 4, 642:orae,
id. ib. 1, 616:Raeti,
Hor. C. 4, 14, 15:Agathyrsi,
Juv. 15, 125:Pyrrhus,
id. 14, 162.— Subst.: immānĭa, ium, n., frightful deeds or sayings:quamvis fabulosa et immania credebantur,
stories however fabulous and frightful, Tac. A. 4, 11:dira atque inmania pati,
Juv. 15, 104.— Comp.:scelere ante alios immanior omnes,
Verg. A. 1, 347.— Sup.:voluptatem immanissimus quisque acerrime sequitur,
Cic. Part. Or. 25, 90.—Hence, adv. in two forms, im-māne and immānĭter (not ante-Aug.).Form immane:(β).leo hians immane,
Verg. A. 10, 726:sonat fluctus per saxa,
id. G. 3, 239; cf.:fremant torrentes,
Claud. Cons. Mall. Theod. 237:spirans rapta securi,
Verg. A. 7, 510.—Form immaniter: leones per ea loca saevientes immaniter, Amm. 18, 7:b.perdite et immaniter vivere,
Aug. Conf. 10, 37.—Comp.:immanius efferascunt,
Amm. 18, 7. -
6 blandiens
blandĭor, ītus, 4, v. dep. [blandus].I.Prop., lit., to cling caressingly to one, to fawn upon, to flatter, soothe, caress, fondle, coax (class.).1.With dat.:2.matri interfectae infante miserabiliter blandiente,
Plin. 34, 8, 19, § 88.—With inter se, Plin. 10, 37, 52, § 109.—3.With ut and subj.:4.Hannibalem pueriliter blandientem patri ut duceretur in Hispaniam,
Liv. 21, 1, 4.—Absol.:II.cessit immanis tibi blandienti Janitor aulae Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:tantusque in eo vigor, et dulcis quidam blandientis risus apparuit, ut, etc.,
Just. 1, 4, 12:et modo blanditur, modo... Terret,
Ov. M. 10, 416.—Transf.A. 1.With dat.:2.nostro ordini palam blandiuntur,
Plaut. Cist. 1, 1, 37:blandiri eis subtiliter a quibus est petendum,
Cic. de Or. 1, 20, 90:cur matri praeterea blanditur?
id. Fl. 37, 92:durae supplex blandire puellae,
Ov. A. A. 2, 527:sic (Venus) patruo blandita suo est,
id. M. 4, 532; 6, 440; 14, 705.—Absol.:3.quippe qui litigare se simulans blandiatur,
Cic. Lael. 26, 99:lingua juvet, mentemque tegat. Blandire, noceque,
Ov. Am. 1, 8, 103:in blandiendo (vox) lenis et summissa,
Quint. 11, 3, 63:pavidum blandita,
timidly coaxing, Ov. M. 9, 569: qui cum dolet blanditur, post tempus sapit, Publ. Syr. v. 506 Rib.—With per:4.de Commageno mirifice mihi et per se et per Pomponium blanditur Appius,
Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 2.—With abl.:B.torrenti ac meditatā cotidie oratione blandiens,
Plin. 26, 3, 7, § 12.—In partic.1.Blandiri sibi, etc., to flatter one ' s self with something, to fancy something, delude one ' s self:2.blandiuntur enim sibi, qui putant, etc.,
Dig. 26, 7, 3, § 2.—So often in Dig. et Codd.; cf.:ne nobis blandiar,
not to flatter ourselves, to tell the whole truth, Juv. 3, 126.—Pregn., to persuade or impel by flattery ( = blandiendo persuadeo or compello—very rare).a.With subj.:b.(ipsa voluptas) res per Veneris blanditur saecla propagent ( = sic blanditur ut propagent),
Lucr. 2, 173 Lachm.—With ab and ad:III.cum etiam saepe blandiatur gratia conviviorum a veris indiciis ad falsam probationem,
Vitr. 3 praef. —Trop.A.Of inanim. things as subjects, to flatter, please, be agreeable or favorable to; to allure by pleasure, to attract, entice, invite.1.With dat.:2.video quam suaviter voluptas sensibus nostris blandiatur,
Cic. Ac. 2, 45, 139:blandiebatur coeptis fortuna,
Tac. H. 2, 10. —Absol.:3.fortuna cum blanditur captatum venit, Publ. Syr. v. 167 Rib: blandiente inertiā,
Tac. H. 4, 4:ignoscere vitiis blandientibus,
id. Agr. 16; Suet. Ner. 20; Plin. 13, 9, 17, § 60.—With abl.: opportuna suā blanditur populus umbrā, Ov M. 10, 555.—B.Of things as objects:A. B.cur ego non votis blandiar ipse meis?
i. e. believe what I wish, Ov. Am. 2, 11, 54:nisi tamen auribus nostris bibliopolae blandiuntur,
tickle with flattery, Plin. Ep. 1, 2, 6.—Hence, -
7 blandior
blandĭor, ītus, 4, v. dep. [blandus].I.Prop., lit., to cling caressingly to one, to fawn upon, to flatter, soothe, caress, fondle, coax (class.).1.With dat.:2.matri interfectae infante miserabiliter blandiente,
Plin. 34, 8, 19, § 88.—With inter se, Plin. 10, 37, 52, § 109.—3.With ut and subj.:4.Hannibalem pueriliter blandientem patri ut duceretur in Hispaniam,
Liv. 21, 1, 4.—Absol.:II.cessit immanis tibi blandienti Janitor aulae Cerberus,
Hor. C. 3, 11, 15:tantusque in eo vigor, et dulcis quidam blandientis risus apparuit, ut, etc.,
Just. 1, 4, 12:et modo blanditur, modo... Terret,
Ov. M. 10, 416.—Transf.A. 1.With dat.:2.nostro ordini palam blandiuntur,
Plaut. Cist. 1, 1, 37:blandiri eis subtiliter a quibus est petendum,
Cic. de Or. 1, 20, 90:cur matri praeterea blanditur?
id. Fl. 37, 92:durae supplex blandire puellae,
Ov. A. A. 2, 527:sic (Venus) patruo blandita suo est,
id. M. 4, 532; 6, 440; 14, 705.—Absol.:3.quippe qui litigare se simulans blandiatur,
Cic. Lael. 26, 99:lingua juvet, mentemque tegat. Blandire, noceque,
Ov. Am. 1, 8, 103:in blandiendo (vox) lenis et summissa,
Quint. 11, 3, 63:pavidum blandita,
timidly coaxing, Ov. M. 9, 569: qui cum dolet blanditur, post tempus sapit, Publ. Syr. v. 506 Rib.—With per:4.de Commageno mirifice mihi et per se et per Pomponium blanditur Appius,
Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 2.—With abl.:B.torrenti ac meditatā cotidie oratione blandiens,
Plin. 26, 3, 7, § 12.—In partic.1.Blandiri sibi, etc., to flatter one ' s self with something, to fancy something, delude one ' s self:2.blandiuntur enim sibi, qui putant, etc.,
Dig. 26, 7, 3, § 2.—So often in Dig. et Codd.; cf.:ne nobis blandiar,
not to flatter ourselves, to tell the whole truth, Juv. 3, 126.—Pregn., to persuade or impel by flattery ( = blandiendo persuadeo or compello—very rare).a.With subj.:b.(ipsa voluptas) res per Veneris blanditur saecla propagent ( = sic blanditur ut propagent),
Lucr. 2, 173 Lachm.—With ab and ad:III.cum etiam saepe blandiatur gratia conviviorum a veris indiciis ad falsam probationem,
Vitr. 3 praef. —Trop.A.Of inanim. things as subjects, to flatter, please, be agreeable or favorable to; to allure by pleasure, to attract, entice, invite.1.With dat.:2.video quam suaviter voluptas sensibus nostris blandiatur,
Cic. Ac. 2, 45, 139:blandiebatur coeptis fortuna,
Tac. H. 2, 10. —Absol.:3.fortuna cum blanditur captatum venit, Publ. Syr. v. 167 Rib: blandiente inertiā,
Tac. H. 4, 4:ignoscere vitiis blandientibus,
id. Agr. 16; Suet. Ner. 20; Plin. 13, 9, 17, § 60.—With abl.: opportuna suā blanditur populus umbrā, Ov M. 10, 555.—B.Of things as objects:A. B.cur ego non votis blandiar ipse meis?
i. e. believe what I wish, Ov. Am. 2, 11, 54:nisi tamen auribus nostris bibliopolae blandiuntur,
tickle with flattery, Plin. Ep. 1, 2, 6.—Hence,
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Русский